İki ucu dişli ankrajlar, beton ve çelik yapı elemanlarını güvenli şekilde birleştirmek amacıyla kullanılan bağlantı elemanlarıdır. Her iki ucunda da diş açılmış olan bu ankrajlar, somun ve pul gibi elemanlarla birlikte kullanılarak yüksek çekme ve kesme dayanımı sağlar. Genellikle yapı güçlendirme, makine montajı, çelik konstrüksiyon ve endüstriyel ekipman sabitleme gibi alanlarda tercih edilir.
Bu ürünler, müşteri taleplerine göre farklı diş tiplerinde, boylarda ve çelik kalitelerinde üretilebilir.
| Özellik | |
| Tip | İki Ucu Dişli Ankraj (Double-Ended Threaded Rod Anchor) |
| Malzeme | Karbon Çelik, Alaşımlı Çelik, Paslanmaz Çelik (304, 316) |
| Diş Tipi | Metrik (Coarse/Fine), UNC / UNF (inch), Trapez, Whitworth |
| Uzunluk | 100 mm – 3000 mm (isteğe bağlı özel boylarda üretim yapılabilir) |
| Çap Aralığı | M10 – M100 / 1/2″-3″ |
| Üretim Şekli | Ovalama veya talaşlı imalat |
| Kaplama | Elektro Galvaniz (Beyaz/Sarı), Sıcak Daldırma Galvaniz (HDG), Nikel, Siyah Oksit, Geomet |
| Diş Yönü | Sağ diş (standart) / Sol diş (talep üzerine) |
- Betonarme zemin ve tavan bağlantılarında sabitleme uygulamaları
- Çelik yapı sistemlerinde kolon-kiriş bağlantılarında
- Makine taban plakalarının sabitlenmesinde
- Prefabrik yapı elemanlarının montajında
- Altyapı projelerinde temel ankraj uygulamaları
- Rüzgar türbinleri, köprüler ve büyük ölçekli konstrüksiyonların ankraj sistemlerinde
- ISO 9001:2015 Kalite Yönetim Sistemi
- ISO 14001:2015 Çevre Yönetim Sistemi
- ISO 45001:2018 İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemi
- EU Attestation of Compliance (PED) belgesi (Basınçlı ekipman direktifine uygunluk)
- Üretim süreçlerimiz, DIN, EN, ISO ve ASTM standartlarına tam uyumludur
- Talep üzerine EN 10204 3.1 sertifikası sağlanır
Beton ve çelik yapı bağlantılarında, makine ekipmanlarının zemine sabitlenmesinde, çelik kolon bağlantılarında, tünel ve altyapı projelerinde yaygın olarak kullanılır.
Hayır, projeye özel olarak çap ve uzunluk tamamen özelleştirilebilir.
Her iki tip de kullanılabilir, ancak uygulamaya göre seçim yapılır.
Tam dişli saplamalar, kısa mesafeli bağlantılar veya sızdırmazlık gerektirmeyen sistemlerde tercih edilir.
Kısmi dişli saplamalar ise genellikle daha yüksek mukavemet gerektiğinde, dişsiz kısmın kesme kuvvetini taşıması istendiğinde tercih edilir.
Bağlantının türü, mukavemet ihtiyacı ve montaj kolaylığı gibi faktörler seçimde belirleyicidir.
